Altijd maar dat wachten

Als ik naar mijn blogpagina kijk lijkt het wel alsof er niets gebeurt. Dat voelt ook zo. Ik zit in Adelaide alsof ik in Asten zit. In februari en maart waren er veel festivals en elke week ging ik naar een show of twee. Ik zag bijvoorbeeld een trio dat zich voordeed als eendjes en ondertussen wat acrobatische kunsten toonde en ik ging naar een show waar het helemaal donker was en de mensen op het podium lichtgevende bodypaint op zich hadden. Die shows moeten wel de highlights zijn van de afgelopen maanden.

Ik zit echt in een dagelijkse routine van sporten, blog schrijven, opruimen en werken. Ik werk nog steeds in de kippenshop, maar daar gaat snel verandering in komen. Nog twee weken en ik vlieg weer verder! Vandaag had ik een sollicitatiegesprek voor een baantje in Nieuw Zeeland. Het ging allemaal via Skype, dus ik hoop dat ik ook via internet een goede indruk achter kan laten. Als het goed is duurt het ongeveer een week voordat ze de uitslag hebben, dus het kan snel gaan. Het is werk in het skigebied en dat zal sowieso pas eind mei beginnen.

Nu is het dus afwachten. Ik heb ook nog een aantal andere sollicitaties lopen. Het zou toch wel leuk zijn als ik al een baantje had voordat ik ook maar in Nieuw Zeeland ben! Geduld is een schone zaak.